بررسی موقعیت زنان در عرصه های اشتغال و مدیریت در دانشگاه های تهران با توجه به پیشرفتهای تحصیلی آنان

در ایران، دستگاه های دولتی، طبق آمار سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، بخشزیادی از زنان را در مشاغل گوناگون جذب نمودهاند و زنان ایرانی نسبت به اشتغال در سازمان های دولتی تمایل بیشتری دارند و آن را به اشتغال در بنگاه ها و شرکت های خصوصی ترجیح میدهند. در نتیجه، تعداد زنان استخدام شده در بخش عمومی، افزایش یافته است. باوجوداین، مقایسه سهم مدیران زن با سهم زنان در نیروی کار سازمان های دولتی، نشان میدهد که زنان تا نیل به سهم مطلوب، راه زیادی در پیش دارند. وضعیت تحصیلی زنان، نقش مهمی در اشتغال و بهبود موقعیت اجتماعی و شغلیآناننیز ایفا میکند. در سال های اخیر سهم اشتغال زنان دارای تحصیلات عالی در ایران، روبه افزایش بوده است، در این مورد، نکته قابل بررسی در این است که آیا با افزایش تحصیلات، کیفیت اشتغال و نوع آن بهبود خواهد یافت یا خیر؟ از سوی دیگر، پیشرفت شغلی زنان، تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد؛ چرا که به رغم افزایش مشارکت اجتماعی و شغلی زنان در سالهای اخیر، زنان شاغل هنوز نتوانسته اند سهم مناسبی از پستهای مدیریتی را در سازمان ها و شرکت های دولتی و خصوصی به دست آورند. هدف این مقاله، بررسی و تبیین موقعیت شغلی زنان شاغل است. در این راستا، مطالعه ابعاد نا برابری بین مردان و زنان شاغل در کسب موقعیت های شغلی و مدیریتی، هسته اصلی بررسی حاضر را تشکیل داده است. به منظور تحقیق مطالعه، دو پرسش اساسی زیر مورد توجه قرار گرفتهاند.چرا زنان در ایران، هنوز نتوانسته اند سهم مناسبی از پست های مدیریتی را به دست آورند؟ آیا مرد سالاری، مانع دستیابی زنان به پست های مدیریتی می شود؟با توجه به تحقیق میدانی انجام شده در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و دانشگاههای تهران در سال ۱۳۸۲ که با استفاده از روشهای آماری، شامل روش همبستگی جزیی و روش رگرسیون چند متغیره صورت گرفته است، در این مقاله، سه فرضیه کسب پستهای مدیریتی زنان شاغل با موقعیت مطلوب شغلی آنان رابطه مثبت دارند، بین مرد سالاری و موقعیت مطلوب شغلی زنان رابطه منفی وجود دارد و موقعیت های شغلی بین زنان و مردان شاغل در شرایط یکسان، به طور برابر توزیع نشده است، تجزیه و تحلیل شده و با نمونه تصادفی مطالعه شده، رد نشدهاند.